සෑම මනුෂ්‍යයෙක් ම ජීවත් වෙන්නේ , ජීවත් කරවන්නේ බලාපොරොත්තුවලින්. ඒ බලාපොරොත්තුවලට හීන කියලත් කියනවා. අපේ හිතින් අපට ඒ හීන දකින්න පුළුවන්. සමහර මනෝ විද්‍යාඥයින් කියනවා අපේ බලාපොරොත්තු හීන විදිහට හිතින් දකින එක අපේ බලාපොරොත්තු, අපේ හීනවලට අපිව අරන් යන්න උදව් වෙනවා කියලා. ඒත් හැමෝටම ජීවත් වෙලා ඉන්න ටික කාලෙ දී තමන් කැමති බලාපොරොත්තුවලට යන්න බැරි වෙනවා. සමහරු කියන්නේ එහෙම වෙන්නේ දෛවයේ ඉරණමේ ලියවිලා තියෙන විදිහටලූ.......
එහෙනම් මෙහෙම වුනේ කොහොම ද........????????
මේ හැම කෙනෙක්ට ම උපතින් ම තමන්ගේ හීනවලට යන්න ඉරණමවත් දෛවයවත් කිසිම දෙයක් දීලා තිබුණේ නෑ. ඒත් ඔවුන්ගේ උත්සහය, අධිෂ්ඨානය ඔවුන්ව ඒ බලාපොරොත්තු , හීනවලට අරන් ගියා..
ඔබ නිරීක්ෂණය කර තිබෙනවා ද අපි වඩාත් ම නොසලකා හරින්නේ අප වඩාත් ම ආදරය කරන අය බව? ඔබේ පවුලේ උදවිය සමඟ අඩු වේලාවක් ගත කිරීම ගැන ඔබ තැවෙන්නේ නැහැ. මන්ද ඔබ හිතන්නේ, ”අහ්...... එයාලා හැමදාම, මුළු ජීවිතේ ම අපිත් එක්ක ඉන්න අයනේ ” කියායි. ( එසේත් නැතිනම් ඔබ අනුමාන කරන්නේ එලෙසින්*. ඔබ ආදරය කරන අයට, ඔබ ආදරය පෙන්වීම ඔබ කල් දමන්නේ, ”ඒක දැන් දැන්ම කරන්නේ මොකට ද? එයට තව ඕන තරම් කල් තියෙන්නේ” යනුවෙන් සිතමින්. නිවසේ අය සමඟ සබඳතාවයන් ඔබ වෙතින් ලිස්සා යන්නේත් ඒ සිතුවිලි තුළින්ම යි. නමුත් ඔබට ඔබේ පවුලට වඩා වැදගත් වෙන යමක් තිබිය හැකි ද? ඔබ සාර්ථක වූවාට ඇති ඵලය කුමක් ද? ඔවුන් නැතිව? මට නම් උතුරා යන බැංකු ගිණුම් සහතිකයකට වඩා මුළු පවුලේ, ප‍්‍රීතිය උතුරන ඡුායාරූපයක් වටිනවා. ඇත්තෙන්ම! 
